donderdag 9 juni 2011

Zo daar zijn we dan weer. We hebben een tijd geen of bijna geen internetverbinding gehad. Zowel in Laughin als in de Grand Canyon. Laughin is zeg maar Las Vegas in het klein. Een stadje waar mensen graag hun geld willen verspillen in een gokautomaat. Leuk om gezien te hebben, maar niet langer dan een dag. 's-Avonds zijn we nog even in Bullhead City in een sportcafe wezen eten. Dat was echt leuk en we hebben heerlijk gegeten. Overal hingen schermen en kleine tv's, waar je verschillende sporten op kon volgen. Voetbal, tennis, scateboarden, honkbal etc... Na het eten zijn we nog wat gaan lopen en hebben nog even snel een Starbucksje gepakt. De volgende dag hebben we de auto weer ingeladen en hebben onze route weer verder vervolgd. Next stop: THE GRAND CANYON. Wij waren ontzettend nieuwsgierig wat ons te wachten stond. Eenmaal aangekomen in het hotel, hebben wij de spullen in de kamer gezet en zijn wij gelijk met de auto het park ingereden. Toen we eenmaal bij Grandview Point aangekomen waren, vielen onze monden open van verbazing. Wat was dat een schoonheid. Wat een waanzinnig mooi uitzicht. Het is echt net een schilderij en het is echt niet goed te beschrijven hoe mooi het is. Ray bleef foto's schieten en Romy vond het ontzettend interessant en bleef vragen stellen. Zij heeft zich netjes en rustig gedragen, want op sommige spots waren er geen hekken, maar was er slechts een klein muurtje of soms zelfs helemaal niets. Op dat soort momenten riepen wij: "Handjestijd". Ze wist precies wat we daar mee bedoelden. Het is zo inmens diep en wijds. We hebben zelfs wilde herten gezien langs de weg. 's-Avonds zijn we de zonsondergang gaan bekijken. De volgende dag zijn we weer naar de verschillende spots gegaan, waar we opnieuw hebben genoten van de mooie uitzichten en landschappen. 's-Avonds na zondsondergang zijn we nog wat gaan eten. Op de terugweg naar het hotel, wisten we even niet meer hoe we terug moesten. Het was aardedonker. Door het zoeken en doen, was Ray vergeten om voor een stop-bord te stoppen. En ja hoor, daar was een sein van de politie. Wij moesten aan de kant. Gelukkig kregen wij geen boete, maar slechts een waarschuwing. Maar het zijn geen lieverdjes hoor. Wij hebben al 2x een aanvaring gehad. Onschuldig wel, maar toch. De eerste keer wilden we alleen maar een foto maken en de tweede keer vanwege het stopbord. Don't mess with the police! Vandaag zijn we weer vertrokken en hebben onze tour verder gevolgd richting Bryce Canyon. Voordat wij hier aankwamen, zijn wij nog langs Page en Lake Pouwell geweest. Daar bevindt zich de Glenn Canyon Dam. Een erg hoog en indrukekkend bouwwerk. Het water is echt kraakhelder en super blauw. De route naar Bryce Canyon is zo adembenemend mooi. Je komt op de route fantastische en totaal verschillende landschappen tegen. Bryce Canyon bevindt zich in Utah en is weer een uur later dan in Arizona waar we vandaan kwamen. Het tijdverschil met Nederland is hier dus nog 8 uur in plaats van 9. Het landschap kenmerkt zich van vlak tot mega hoge bergen en van rode rotsen tot helder groen bebost. De ene keer waan je je in een gebied waar de cowboys en indianen van vroeger ineens kunnen opduiken en de andere keer is het weer heel lieflijk en waan je je in een aflevering van het Kleine huis op de prairie. Schattige huisjes en lieve kleine beekjes..... Hier leven ook heel veel wilde paarden, koeien en stieren. Na een lange rit en veel indrukken, zijn we nu wel moe. Dus ik zou zeggen: tot de volgende blog!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.